Υπερτροφία κάτω ρινικών κόγχων

Υπερτροφία ρινικών κογχών & κογχοτομή

Προκειμένου να κατανοήσουμε τι είναι η υπερτροφία ρινικών κογχών πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τι είναι οι κόγχες και η λειτουργία τους στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ρινικές κόγχες

Στη μύτη υπάρχουν δύο ρινικές θαλάμες που χωρίζονται από το διάφραγμα. Σε κάθε ρινική θαλάμη υπάρχει μία κάτω ρινική κόγχη, μία μέση ρινική κόγχη και μία άνω ρινική κόγχη. Από τις τρεις ρινικές κόγχες που βρίσκονται σε κάθε ρινική θαλάμη η κάτω ρινική κόγχη είναι πιο ανεπτυγμένη.

Σχήμα: 1
Μας ενδιαφέρουν κυρίως οι κάτω ρινικές κόγχες, γιατί αυτές συνήθως υπερτρέφονται και προκαλούν δυσχέρεια ρινικής αναπνοής.

Κάθε κάτω ρινική κόγχη αποτελείται από τρία διαφορετικά είδη ιστών. Το εσωτερικό τμήμα αυτής αποτελείται από οστό το οποίο περιβάλλεται από στυτικό ιστό. Ο στυτικός ιστός έχει την ιδιότητα και να δέχεται αίμα με αποτέλεσμα να μεγεθύνεται όλη η κόγχη αλλά και να αδειάζει από το αίμα με συνέπεια να ελαττώνεται το μέγεθος της κόγχης (αντίστοιχος ιστός υπάρχει στο πέος και την κλειτορίδα). Τέλος όλη η κόγχη περιβάλλεται από ρινικό βλεννογόνο.

Σχήμα: 2
Η κάθε κάτω ρινική κόγχη, μεγεθύνεται και ελαττώνεται σε μέγεθος με ένα κυκλικό ρυθμό, δηλαδή για μικρό χρονικό διάστημα είναι μεγεθυμένη επειδή δέχεται αίμα και το εγκλωβίζει μέσα της και αμέσως μετά, για λίγο πάλι χρονικό διάστημα, αφήνει το αίμα να φύγει από μέσα της (από το στυτικό της ιστό) και ελαττώνεται σε μέγεθος. Το χρονικό διάστημα στο οποίο μεγεθύνεται ή ελαττώνεται το μέγεθός της είναι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο.

Σχήμα 3
Όταν η μια κάτω ρινική κόγχη είναι μεγεθυμένη η άλλη κάτω ρινική κόγχη, που βρίσκεται στην άλλη ρινική θαλάμη, είναι ελαττωμένη σε μέγεθος. Οι δύο δηλαδή κάτω ρινικές κόγχες, κανονικά, ποτέ δεν είναι ταυτόχρονα μεγάλες σε μέγεθος. Ο μηχανισμός που επιτρέπει το γέμισμα ή το άδειασμα του στυτικού ιστού της κόγχης με αίμα ελέγχεται αντίστοιχα από την λειτουργία του παρασυμπαθητικού και του συμπαθητικού συστήματος (αυτόνομο νευρικό σύστημα).

Υπερτροφία κογχών & Δυσχέρεια ρινικής αναπνοής

Σε ένα άνθρωπο πού είναι κρυωμένος, το μπούκωμα στην μύτη οφείλεται στην αυξημένη παροχή αίματος στις κάτω ρινικές κόγχες με αποτέλεσμα την μεγένθυση αυτών και την δυσχέρεια ρινικής αναπνοής (μπούκωμα).
Ευτυχώς, μετά από μικρό χρονικό διάστημα ο άνθρωπος που πάσχει από το κρυολόγημα ανανήπτει και μετά από λίγο αποκαθίσταται η κανονική ροή του αίματος στις κάτω ρινικές κόγχες με συνέπεια την αποκατάσταση της ρινικής αναπνοής (ο άνθρωπος αυτός αναπνέει πλέον ελεύθερα από την μύτη ).
Εάν η αιτία που προκαλεί την αυξημένη ροή του αίματος στις κάτω ρινικές κόγχες δεν είναι προσωρινή, αλλά παραμένει, τότε θα παραμένει και η δυσχέρεια της ρινικής αναπνοής
Υπάρχουν πολλές αιτίες που προκαλούν μπούκωμα στην μύτη (δυσχέρεια ρινικής αναπνοής), εξαιτίας της αυξημένης ροής του αίματος στις κάτω ρινικές κόγχες, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι συχνότερες αιτίες είναι:

• Αλλεργική ρινίτιδα
• Αγγειοκινητική ρινίτιδα
• Χρόνια παραρρινοκολπίτιδα όταν είναι σε έξαρση
• Φαρμακευτική ρινίτιδα

Υπερτροφία ρινικών κογχών : Αντιμετώπιση

Μια συχνή αιτία που προκαλεί δυσχέρεια ρινικής αναπνοής είναι η φαρμακευτική ρινίτιδα. Ένας άνθρωπος που πάσχει από κάποια μορφής ρινίτιδα πιθανότητα θα έχει και μπούκωμα στην μύτη.

Δυσκολία στην αναπνοή & χρήση σπρέι

Για να ελευθερωθεί η ρινική αναπνοή του χρησιμοποιεί συνεχώς διάφορα ρινικά σπρέι, τα οποία ουσιαστικά διώχνουν το αίμα από τις κάτω ρινικές κόγχες, με συνέπεια να αναπνέει από την μύτη καλύτερα. Όμως η συχνή χρήση αυτών των σπρέι έχει ως αποτέλεσμα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να μην ελευθερώνεται η ρινική αναπνοή αλλά απεναντίας το μπούκωμα στην μύτη να χειροτερεύει.

Δυσκολία στην αναπνοή : Συντηρητική αντιμετώπιση

Κάθε άνθρωπος που παραπονείται για δυσχέρεια ρινικής αναπνοής και έχει βρεθεί μετά από έλεγχο κλινικό και εργαστηριακό ότι πάσχει από κάποιας μορφής ρινίτιδα, η οποία του έχει προκαλέσει υπερτροφία κάτω ρινικών κογχών, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί συντηρητικά με την χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.

Υπερτροφία ρινικών κογχών & κογχοτομή

Σε περίπτωση που δεν ελευθερωθεί η αναπνοή του, ενώ χρησιμοποιεί την αγωγή για κάποιο χρονικό διάστημα, είναι πιθανόν να χρειαστεί, κάτω από προϋποθέσεις, να υποβληθεί σε κογχοτομή, με τοπική αναισθησία. Ο σκοπός της μικροεπέμβασης είναι να συρρικνωθούν, σε κάποιο βαθμό, οι κάτω ρινικές κόγχες με την χρήση ραδιοσυχνοτήτων, έτσι ώστε να μπορεί να αναπνέει για μεγάλο χρονικό διάστημα καλύτερα από ότι ανέπνεε πριν την επέμβαση.

Μετά την κογχοτομή

• Μετά την μικροεπέμβαση, ο χειρουργημένος θα πρέπει καθημερινά να καθαρίζει την μύτη του με φυσιολογικό ορό, έτσι ώστε οι κρούστες που προκλήθηκαν από την επέμβαση να απομακρύνονται εύκολα.
• Επιπρόσθετα μετά τις καθημερινές πλύσεις (τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα) θα πρέπει να επαλείφεται ο βλεννογόνος της μύτης με κάποια αλοιφή έτσι ώστε και τα λίγα τραύματα που έχουν προκληθεί από την επέμβαση να επουλωθούν γρήγορα.
• Επίσης 1-2 φορές μετά από την μικροεπέμβαση θα πρέπει να καθαριστεί η μύτη του χειρουργημένου από τον θεράποντα ιατρό.

Αποτέλεσμα κογχοτομής

Η αναπνοή του χειρουργημένου θα βελτιώνεται σταδιακά και σε χρονικό διάστημα ενός μηνός θα έχει βελτιωθεί αισθητά η αναπνοή του.

Σχήμα 4: Στο παραπάνω σχήμα φαίνεται πώς είναι η κόγχη πριν την κογχοτομή (εικόνα Α) και πως είναι η κόγχη ένα μήνα περίπου μετά την επέμβαση (εικόνα Β),

Επικοινωνήστε με τον Ωτορινολαρρυγγολόγο Δρ. Ευάγγελο Αλογδιανάκη και ενημερωθείτε αναλυτικά σχετικά με τη θεραπεία που αφορά στη δική σας προσωπική περίπτωση.